Schrijfwerk
Op deze pagina's vindt u een hoofdstuk uit mijn kinderboek, een kort verhaal voor kinderen, een kort verhaal voor volwassenen, twee columns die eveneens op mijn blog staan, een zakelijke tekst en twee gedichten.
Juf Haaibaai
 
We hebben vandaag de Engelse toets. Juf Haaibaai deelt de blaadjes uit. In de klas is het inmiddels doodstil. Iedereen is bang dat ‘ie aangesproken wordt. Je kunt nooit weten wat er dan gebeurt.
Ik heb mijn toets niet goed geleerd. Ik had geen tijd. Als ik mijn blaadje krijg, begin ik meteen, maar het is moeilijk. Na lang nadenken weet ik vraag 1 en 2 wel, maar vraag 3? Ik kan me niet herinneren dat we dat in de les hebben gehad.
Vanuit mijn ooghoeken kijk ik naar mijn buurmeisje. Zij weet het blijkbaar wel, ze schrijft de hele tijd, maar vergeet haar arm over de antwoorden te leggen. Als ik me maar iets uitrek, kan ik precies zien wat ze neerschrijft. Hah, het antwoord op vraag 3 kan ik net lezen en het komt me ook bekend voor. Ik herhaal het nog even in mijn hoofd en schrijf het dan zelfverzekerd op. Dit fleurt me weer een beetje op. De kans op een onvoldoende is dus nog niet verkeken.
Ik ga verder met de toets. Vraag 4. Ook al zo’n moeilijke vraag. Het antwoord weet ik echt niet. Mireille weet het vast wel. Zo spiek ik ook deze keer op het blaadje van Mireille. Maar deze keer ben ik te onvoorzichtig.
Als ik de stem van juf Haaibaai hoor, weet ik hoe laat het is. Stom dat ik haar schaduw niet heb gezien. ‘Wat zijn we aan het doen?’, klinkt de krassende stem. Ik kom niet verder dan onnozel gemompel… ‘Ja, dat dacht ik al. Nakijken he? Geef je blaadje maar. Dan krijg je van mij een paal.’ ‘Ja, maar..’, breng ik uit. Dat had ik beter niet kunnen doen. Juf Haaibaai loopt rood aan. Ze wordt boos. Met grote stappen loopt ze naar me toe, totdat ze ongeveer bovenop me staat. Met een woeste beweging pakt ze mijn lange haar vast en rukt het naar achteren. Ik schrik en mijn nek klapt naar achteren.